من تنها کفشدوزکی هستم که خدارا دید

اي آفريننده شكوفه هاي بهار از دلم صداي فرياد مرا برا ي تو ميفرستم براي تو كه مهربان ترين مهرباناني فرياد سكوتم را براي تو ميخوانم شايد كه در فصل ترانه هاي بهاري با رنگين كمان زيبايت صداي پرنده اي را به گوش گل ياس مان بفرستي اين هديه نوروزي را از او دريغ نكن اي آفريننده بهترين ها براي ما بهترين ها را بباران در آستانه نوروز زيبايت

و هنگامی كه شب تابها مي رقصند و قاصدك ها ستاره ها را مي چيدند و آنگاه بود كه دلمان پر شد از آهنگ بهار كه از دور به گوش كفشدوزك ها رسيد. وقتي قاصدك آمد وقتي قاصدك آمد ديگر تنها نبود او ستاره اي زيبا باخود به ارمغان آورد كه نويد بهار را مي داد كفشدوزك ها خوشحال از آمدنش وقاصدك ما ما را باخود به انتهاي آسماني ميرساند كه كفشدوزك ها يكي يكي به ستاره هايشان برسند . خبر خوش آمدنت را به فال نيك ميگيريم وشاديت را با هم جشن ما یکی یکی ستاره ها را از آسمان بی انتها می چینیم

پیچک های زندگی من دیگر تاب بالا رفتن را ندارند ومن همچنان بر این درخت سبز در این سرما تکیه داده ام یاد روزهای شاد کفشدوزک ها که مرا با آنها تنها گذاشته اند توان بالا بردنمان را از دست داده اند من از خوابیدن سرو در سرمای زمستان میترسم شب ها وقتی کلاقها خوابند من از سرو بالا میروم تا به ستاره برسم ولی این سرمای زیاد پیچکها یم را آزاد نمیگذازند ومن همچنان روزها به دنبال خورشیدم من از آسمان خدا یکیاز ستاره هارا هدیه میخواهم اگر توقع زیادیست به کلاغها بگویید دانه هایم را دور بریزند من خسته ام از این همه بی مهری دنیا من تنها یک هدیه از این آفریننده خورشید خواستم گرمای خورشیدیت را به من بتابان برایتو که افریننده خورشید تابانی کار سختی نیست هدیه نور...

و هنگامی كه شب تابها مي رقصند و قاصدك ها ستاره ها را مي چيدند و آنگاه بود كه دلمان پر شد از آهنگ بهار كه از دور به گوش كفشدوزك ها رسيد. وقتي قاصدك آمد وقتي قاصدك آمد ديگر تنها نبود او ستاره اي زيبا باخود به ارمغان آورد كه نويد بهار را مي داد كفشدوزك ها خوشحال از آمدنش وقاصدك ما ما را باخود به انتهاي آسماني ميرساند كه كفشدوزك ها يكي يكي به ستاره هايشان برسند . خبر خوش آمدنت را به فال نيك ميگيريم وشاديت را با هم جشن ما یکی یکی ستاره ها را از آسمان بی انتها می چینیم

پیچک های زندگی من دیگر تاب بالا رفتن را ندارند ومن همچنان بر این درخت سبز در این سرما تکیه داده ام یاد روزهای شاد کفشدوزک ها که مرا با آنها تنها گذاشته اند توان بالا بردنمان را از دست داده اند من از خوابیدن سرو در سرمای زمستان میترسم شب ها وقتی کلاقها خوابند من از سرو بالا میروم تا به ستاره برسم ولی این سرمای زیاد پیچکها یم را آزاد نمیگذازند ومن همچنان روزها به دنبال خورشیدم من از آسمان خدا یکیاز ستاره هارا هدیه میخواهم اگر توقع زیادیست به کلاغها بگویید دانه هایم را دور بریزند من خسته ام از این همه بی مهری دنیا من تنها یک هدیه از این آفریننده خورشید خواستم گرمای خورشیدیت را به من بتابان برایتو که افریننده خورشید تابانی کار سختی نیست هدیه نور...

دانه های قلبم را در دورردستها کاشتم من عاشق صدای سه تارم من عاشق صدای سه تاری هستم که از ناخن درد کشیده ات به دوردستها میاید و بمن من زندگی می بخشد. صدای جوانه زدن دانه هایم را میشنوی دردی عجیب دارد اما زیباییش مرا تسخیر کرده تو تنها نیستی جوانه هایی که کاشتی باتو اند و می خواهم باتو بخندم . بخند نمیخواهم تنها باشم .میخواهم صدای خندهایمان تا آسمانها برسد میخواهم آن چشم آبی مهربان دیگر نگران نباشد بخند که دنیا ارزشی جز خندیدن ندارد و آن پاهای کثیف راست میگفت که بخندی یا نخندی آخرش میمیری پس بخند و بخندان

من رنگ آبي زندگي را تنها براي تو رنگ ميكنم وعشق را به رنگ قرمز نقاشي ميكنم وتو را بخاطر نقاشي اسبي كه كشيدي ميپرستم كسي كه بدون تو فقط تنهايي را به سراغم ميآورد در اين سرزمين كه به رنگ زرد خورشيد اگر سايه هاي سبز دستهاي تو نباشد مرا ميسوزاند ميدانم تو تنها به خاطر من تك شاخ را كشيدي و من به خاطر تو مداد رنگي هايم را هيچ وقت تمام نميكنم سكوت زيباي تو را به رنگ سفيد نقاشي ميكنم من تمام نميشوم اگر سوژه نقاشي من تو باشي

دانه های قلبم را در دورردستها کاشتم من عاشق صدای سه تارم من عاشق صدای سه تاری هستم که از ناخن درد کشیده ات به دوردستها میاید و بمن من زندگی می بخشد. صدای جوانه زدن دانه هایم را میشنوی دردی عجیب دارد اما زیباییش مرا تسخیر کرده تو تنها نیستی جوانه هایی که کاشتی باتو اند و می خواهم باتو بخندم . بخند نمیخواهم تنها باشم .میخواهم صدای خندهایمان تا آسمانها برسد میخواهم آن چشم آبی مهربان دیگر نگران نباشد بخند که دنیا ارزشی جز خندیدن ندارد و آن پاهای کثیف راست میگفت که بخندی یا نخندی آخرش میمیری پس بخند و بخندان

من رنگ آبي زندگي را تنها براي تو رنگ ميكنم وعشق را به رنگ قرمز نقاشي ميكنم وتو را بخاطر نقاشي اسبي كه كشيدي ميپرستم كسي كه بدون تو فقط تنهايي را به سراغم ميآورد در اين سرزمين كه به رنگ زرد خورشيد اگر سايه هاي سبز دستهاي تو نباشد مرا ميسوزاند ميدانم تو تنها به خاطر من تك شاخ را كشيدي و من به خاطر تو مداد رنگي هايم را هيچ وقت تمام نميكنم سكوت زيباي تو را به رنگ سفيد نقاشي ميكنم من تمام نميشوم اگر سوژه نقاشي من تو باشي

ما برمی خیزیم دستان باد را می گیریم و بر می خیزیم بگدار درختان سوختن ققنوسیمان را ببینند ومهتاب آرام گیرد وشب تابها با فانوس تنهایی خود آواره کوچه و خیابان نشوند وآن کرم خاکی که دور از چشم ما گریه می کرد تا اورا نبینیم وآن پر پروانه ای که برای سوختنمان بر زمین افتاد حالا با یک پر به تو می نگرد بسوز ققنوس برخیز که جغد ها تاصبح خواب ندارند بسوز برای تولد مسیح جشن بگیر که پاپا نوئل تنها، برایت خوشبختی هدیه آورد بسوز که در ای هوای سرد گرگها میرخسند وخرگوشها هنوز در خوابند بسوز ققنوس برخیز که دیو تنهایی قصه ها شکسته میشود واینبار دیگر ماه پیشونی قصه مون تنها نیست بسوز ققنوس بسوز که من سردم است بسوز وفقط گرگهای جنگل را بسوزان تولد دوباره...